Η τοποθέτηση της Σίσσυ Βωβού στην 1η συνάντηση (28-6-14)

της Σίσσυ Βωβού

Συντρόφισσες, σύντροφοι

Ακούστηκε σήμερα η άποψη ότι πρέπει να είμαστε κόμμα των μελών, πράγμα που φυσικά όλες και όλοι πιστεύουμε, αλλά παράλληλα απορρίφθηκε από κάποιον σύντροφο η ιδέα των τάσεων, γιατί δημιουργούν δικές τους εξουσίες.

Θα ήθελα να υποστηρίξω την ύπαρξη τάσεων σε κάθε αριστερό κόμμα, γιατί αποτελούν συσσωματώσεις που επεξεργάζονται πολιτική και μπορούν να επηρεάζουν το κόμμα προς την κατεύθυνση που πιστεύουν. Φυσικά δεν πρέπει να είναι μηχανισμοί και να έχουν εσωτερική πειθαρχία, όπως το λέει το καταστατικό και όπως είναι λογικό.

Εδώ να θυμίσω ότι στην Ελλάδα οι τάσεις κατοχυρώθηκαν στο ΚΚΕ-Εσωτερικού στο συνέδριο του 1987 για πρώτη φορά, και έκτοτε λειτούργησαν στην ΑΚΟΑ και τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ. Οι τάσεις κατοχυρώθηκαν επίσης στο ιδρυτικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ παρά τη μεγάλη αντίθεση που εξέφρασε ο πρόεδρος και το περιβάλλον του, και πιστεύω ότι αυτό είναι θετικό. Στο ίδιο συνέδριο του 1987 κατοχυρώθηκε η ποσόστωση των γυναικών σε όλα τα όργανα κατά το 1/3, με βάση την ανάλυση ότι οι γυναίκες δεν εκλέγονται στα όργανα λόγω πατριαρχικών προκαταλήψεων γυναικών και ανδρών, και ότι η ποσόστωση είναι ένα τεχνικό μέτρο διόρθωσης μιας κατάστασης που βασίζεται σε πατριαρχικές λογικές, και στόχος είναι η διόρθωση της σύνθεσης των οργάνων και προοπτικά η κατάργησή της.

Η τάση στην οποία συμμετέχω, η ΑΝΑΣΑ, έχει ως πολιτικά διακριτικά την υποστήριξη και συμμετοχή στα κοινωνικά κινήματα, τον διεθνισμό και το φεμινισμό. Δυστυχώς το τελευταίο τείνει να καταλήξει σε άγνωστη λέξη, γιατί η όλη σύνθεση της τάσης, ιδίως μετά την αυτοδιάλυση της ΑΚΟΑ, δεν στηρίζει τον τρίτο πυλώνα, και αυτό έχει προκύψει μέσα από συγκεκριμένες πράξεις και κυρίως παραλείψεις της.

Δεύτερον θέλω να διαφωνήσω με άποψη που ακούστηκε ότι η γραφειοκρατία που σχηματίζεται στο κόμμα μας προσωποποιείται από ανθρώπους που δεν έχουν κινηματική λογική και δράση. Δυστυχώς, βλέπουμε ανθρώπους με κινηματική λογική και δράση στο παρελθόν και στο παρόν, να συμβάλλουν στη διαμόρφωση σκληρών γραφειοκρατικών ιεραρχιών που παρακάμπτουν τα «απλά» μέλη, που αποφασίζουν μέσα από τασιακές συναλλαγές, και που ακολουθούν σκληρές τασιακές και προσωπικές επιδιώξεις χρησιμοποιώντας τα μέλη των τάσεων ως κωπηλάτες σε ένα σκάφος που διευθύνουν.

Τρίτον, να θυμίσω ότι η συλλογική δράση και η δημοκρατία σε ένα συλλογικό υποκείμενο όπως στην προκειμένη περίπτωση τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ούτε απλό ούτε εύκολο πράγμα. Επίσης, η δημοκρατία δεν είναι απλά η έκφραση των απόψεων των μελών και η συμμετοχή τους στη λήψη πολιτικών αποφάσεων. Ζούμε σ’ έναν καπιταλιστικό κόσμο, είμαστε όλοι και όλες homo capitalisticus σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό. Αυτό που θα απαιτείτο από ένα κόμμα είναι το πολιτικό πλαίσιο και η λειτουργία των ανθρώπων που μετέχουν, ισότιμα, χωρίς διακρίσεις σε «προβεβλημένα», «πρωτοκλασάτα», «δευτεροκλασάτα» στελέχη και απλά μέλη. Και φυσικά να αποκλείονται οι διαδικασίες που οδηγούν στη δημιουργία τέτοιων κατηγοριοποιήσεων και ιεραρχιών.

Πέραν των όποιων αποφάσεων ληφθούν για συμπλήρωση του καταστατικού, που ασφαλώς χρειάζονται και έχουν αποφασιστεί και από το ιδρυτικό συνέδριο, θα ήθελα να στηλιτεύσω δύο σημαντικές παραβιάσεις του καταστατικού που ήδη έγιναν.
Η πρώτη, με το «καλημέρα», ήταν η παραβίαση της ποσόστωσης των γυναικών κατά 1/3 στην πολιτική γραμματεία.

Αποφασίστηκε καθαρά και αδιαμφισβήτητα ότι η ποσόστωση θα λειτουργεί για όλα τα όργανα, έστω κι αν είναι κατά τη γνώμη μου χαμηλή, μια και είχε γίνει η πρόταση για 40% η οποία τέθηκε σε δεύτερη ψηφοφορία γιατί οι ψήφοι με την ανάταση των χεριών φαίνονταν ισότιμοι. Στην πρώτη ψηφοφορία, το προεδρείο αρνήθηκε την καταμέτρηση. Στην δεύτερη ψηφοφορία μπήκαν λαχανιασμένοι αρκετοί σύντροφοι και συντρόφισσες, και κατόρθωσαν να αντιστρέψουν το αρχικό διαφαινόμενο αποτέλεσμα. Ότι η ποσόστωση αποφασίστηκε να λειτουργεί σε όλα τα όργανα, είναι αδιαμφισβήτητο και υπάρχει και βίντεο που το δείχνει. Και όμως, όταν συγκροτήθηκε η νέα Πολιτική Γραμματεία, μπήκαν μόνο 4 γυναίκες, δηλαδή 16%. Σε διαμαρτυρία μας και συλλογή υπογραφών για να διορθωθεί αυτή η παραβίαση, δεν εισακουστήκαμε, και οι τάσεις τελικά συμφώνησαν στο εξευτελιστικό ποσοστό γυναικών στην Πολιτική Γραμματεία.

Η δεύτερη παραβίαση ήταν επίσης μείζων, και αφορούσε το εσωκομματικό δημοψήφισμα για τις ευρωεκλογές. Το καταστατικό το προβλέπει, παρ’ όλα αυτά, διαφαινόταν η τάση της Πολιτικής Γραμματείας να μην ακολουθήσει αυτή την πρόνοια του καταστατικού. Εμείς συλλέξαμε 37 υπογραφές όπου ζητούσαμε να τηρηθεί το καταστατικο και βάζαμε και καινοτόμες ιδέες λόγω του καινούριου νόμου για ενιαία εκλογική περιφέρεια σε όλη τη χώρα. Δεν εισακουστήκαμε, οι υποψηφιότητες τέθηκαν στην Γραμματεία του κόμματος, δεν εμφανίστηκαν πουθενά για να τις μάθουν τα μέλη και να γίνουν γνωστές, στη συνέχεια τέθηκαν σε ψήφιση στην Κεντρική Επιτροπή (με τα γνωστά ευτράπελα), και τα αποτελέσματα αυτής της ψηφοφορίας δεν ανακοινώθηκαν ούτε σε όσους και όσες είχαν βάλει υποψηφιότητα, ούτε στο κόμμα. Δηλαδή, το κόμμα αντιμετώπισε τους και τις υποψήφιες ως ανύπαρκτα πρόσωπα.

Τέλος να πούμε ότι έχει δημιουργηθεί μια εσωτερική λειτουργία με τις τάσεις ως παράκεντρα λήψης αποφάσεων και προώθησης αντιπροσώπων σε όλα τα όργανα, με αδιαφανείς φυσικά διαδικασίες των διαδρόμων, με κύριο στόχο να μην μάθει η κοινωνία τις απόψεις που προβάλλονται στον ΣΥΡΙΖΑ γιατί αυτό θα δώσει επιχειρήματα στους εχθρούς μας, και άρα το μόνο που μπορεί να εξασφαλίζει τις «ποσοστώσεις» των τάσεων είναι αυτές οι κρυφές και αντικαταστατικές διαδικασίες. Αυτό πρέπει να αλλάξει, και χρειάζεται κάποιος καταλύτης, γιατί πολλά μέλη είναι δυσαρεστημένα με τέτοιες εξελίξεις, με αποτέλεσμα να υποβαθμίζουν τη συμμετοχή τους επειδή δεν νιώθουν να παίζουν κάποιον ζωντανό και ενεργητικό ρόλο.