Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2015

Η εισήγηση της Ε. Πορτάλιου στην συνέντευξη τύπου για την κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ

Στη σημερινή συνέντευξη παρευρίσκονται αντιπρόσωποι κινημάτων που αντιστάθηκαν στην υφαρπαγή της δημόσιας περιουσίας από το ΤΑΙΠΕΔ και επιστήμονες που υλοποιούν την, κατά Μπουρντιέ, έννοια του «συλλογικού διανοούμενου», παίρνοντας μέρος στη νομική «αντεπίθεση πυρών» όπως, πάλι ο Πιέρ Μπουρντιέ, θα χαρακτήριζε τον αγώνα μας.

Βρισκόμαστε εδώ για να θέσουμε στην πρώτη γραμμή της πολιτικής ατζέντας το μείζον αίτημα Κατάργησης του ΤΑΙΠΕΔ και Επιστροφής στο Κράτος των ήδη μεταβιβασθέντων σε αυτό Δημόσιων Περιουσιακών Στοιχείων πάσης φύσεως. Οι παρεμβάσεις συμπυκνώνουν τον δημόσιο λόγο του αντί- ΤΑΙΠΕΔ αγώνα, ο οποίος δεν υπήρξε μάταιος. Γιατί χάρις στα κινητοποιήσεις και τα ένδικα μέσα κρατήσαμε καθυστέρηση στις εκποιήσεις, με αποτέλεσμα σήμερα να έχουν πραγματοποιηθεί λίγες μεταβιβάσεις σε ιδιώτες - που και αυτές πρέπει να επανεξεταστούν και να επανέλθουν στο δημόσιο - και να εκκρεμούν δεκάδες υποθέσεις στα δικαστήρια, κυρίως στο ΣτΕ.

Η κατάργηση, λοιπόν, του ΤΑΙΠΕΔ θα βάλει τέλος στις πρωτοφανείς διαδικασίες εκποίησης της δημόσιας περιουσίας που διενεργείται μέσω της ανώνυμης αυτής εταιρείας, η οποία συχνά αποκαλείται από έγκριτα χείλη εγκληματική οργάνωση. Η Κρίση Δημόσιου Χρέους δημιουργήθηκε με το κραχ του 2008 στις ΗΠΑ, όταν οι χρεωκοπημένες τράπεζες στηρίχθηκαν για να μην καταρρεύσουν με δημόσιο χρήμα και οι ζημίες τους πέρασαν στο κράτος για να δημιουργήσουν βουνά δημόσιου χρέους. Ανάλογες ήταν οι εξελίξεις στην Ευρώπη. Όπως σημειώνει ο Γιάννης Βαρουφάκης στον Παγκόσμιο Μινώταυρο, η κυρίαρχη αφήγηση αποδίδει την Κρίση στο ότι μερικές χώρες της περιφέρειας δανείζονταν και δαπανούσαν υπέρμετρα. Η ερμηνεία αυτή προσκρούει στην πραγματικότητα. Η Ελλάδα είχε όντως έλλειμμα - κι εδώ έχει σημασία να δούμε πως δημιουργήθηκε. Θυμίζω μόνο το επαχθές χρέος των Ολυμπιακών Αγώνων, το οποίο ο Ερίκ Τουσέν υπολογίζει σε 20 δις €. Όμως, η Ισπανία είχε πλεόνασμα στο ισοζύγιο των εμπορικών της συναλλαγών, η Πορτογαλία δεν βρισκόταν σε χειρότερη θέση από τη Γερμανία ως προς το έλλειμμα και το χρέος της, ενώ η Ιρλανδία ήταν υπόδειγμα δημοσιονομικής αρετής.

Στην Ευρώπη, όπως και στην Αμερική, η πραγματική εστία της Κρίσης βρίσκεται στον τραπεζικό τομέα και στο δημόσιο χρήμα που δαπανάται για ν’ αποφευχθεί η χρεοκοπία του, οδηγώντας χώρες, όπως η Ελλάδα, στη χρεοκοπία. Το δημόσιο χρέος δεν είναι, λοιπόν, χρέος των κοινωνιών αλλά του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος που κατέρρευσε λόγω της ανεξέλεγκτης κερδοσκοπικής λειτουργίας του χρηματιστικού κεφαλαίου και υποστηρίχθηκε με δημόσιο χρήμα για να διατηρηθεί εν ζωή και να συνεχίσει να λειτουργεί σήμερα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που λειτουργούσε πριν την κατάρρευση.

Το χρέος και συγκεκριμένα η αποπληρωμή του αποτελεί τον βασικό μηχανισμό εφαρμογής του παγκόσμιου νεοφιλελεύθερου σχεδίου, που έχει δύο στόχους : α. την κατάργηση όλων των εργατικών κατακτήσεων και την απογύμνωση της εργασίας από κάθε προστασία, β. τη γενικευμένη ιδιωτικοποίηση των δημόσιων κοινωνικών υπηρεσιών και της δημόσιας περιουσίας , την καταστροφή δηλαδή ενός πολιτισμού των δημόσιων και γι’ αυτό κοινών αγαθών, ο οποίος οικοδομήθηκε με μεγάλους αγώνες στην Ευρώπη μετά τον πόλεμο. Αυτή η υφαρπαγή ισοδυναμεί με απώλεια της κυριαρχίας του Κράτους, το οποίο δεν διαθέτει πλέον εργαλεία χάραξης πολιτικής για την παραγωγική ανασυγκρότηση και την κοινωνική ευημερία μέσω και της αναδιανομής του παραγόμενου πλούτου.

Ακριβώς αυτόν τον δεύτερο πυλώνα της παγκόσμιας νεοφιλελεύθερης πολιτικής υλοποιεί η ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ (ν. 3986/2011) στο οποίο έχει μεταβιβαστεί προς εκποίηση μεγάλος όγκος της δημόσιας περιουσίας (αρ.1, παρ. 1) με στόχο την μεταφορά των εσόδων στη μαύρη τρύπα του φερόμενου ως δημόσιου χρέους. (αρ.1, παρ. 2). Απ’ αυτή την άποψη το δημόσιο χρέος αποτελεί την παγίδα υποταγής των κοινωνιών στο παγκόσμιο νεοφιλελεύθερο σχέδιο.

Καταθέτω την εξαντλητική καταγραφή των μεταβιβασθέντων στο ΤΑΙΠΕΔ ακινήτων του δικηγόρου LL. M. κ. Κωνσταντίνου Καζανά, επιστημονικού συνεργάτη του Ιδρύματος Μαραγκοπούλου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, καταγραφή η οποία καλύπτει δέκα ολόκληρες σελίδες στη σχετική έκδοση του ΙΜΔΑ.

Συμπυκνώνω επιγραμματικά τις θεμελιώδεις αιτιάσεις κατά του ΤΑΙΠΕΔ που έχουν ήδη κατατεθεί στο δημόσιο διάλογο.

1. Σύμφωνα με το Ίδρυμα Μαραγκοπούλου, η λειτουργία του ΤΑΙΠΕΔ προσβάλει τις διεθνείς συμβάσεις και τις συνταγματικές διατάξεις που προστατεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Οι εκποιήσεις διενεργούνται κατά παράβαση της κείμενης εθνικής νομοθεσίας αλλά και η εκμετάλλευση των εκποιούμενων ακινήτων γίνεται με όρους ειδικών καθεστώτων εξαίρεσης. Ανεξάρτητα από τη διαφωνία μας στις αποκρατικοποιήσεις επισημαίνουμε ότι σε άλλες χώρες αυτές δεν γίνονται μέσω φορέων όπως το ΤΑΙΠΕΔ. Στην Ιρλανδία, για παράδειγμα, απαιτείται θέσπιση ειδικού νόμου για την υλοποίηση κάθε αποκρατικοποίησης, ενώ στην Ιταλία για κάθε συγκεκριμένη περίπτωση απαιτείται απόφαση της Βουλής.

2. Το τίμημα των ακινήτων στις εν εξελίξει εκποιήσεις από το ΤΑΙΠΕΔ ή αυτές που ήδη προχώρησαν είναι εξευτελιστικό. Θλιβερά παραδείγματα αποτελούν η εκποίηση των 28 ακινήτων του δημοσίου και του ΟΠΑΠ καθώς και η ελεγχόμενη από το δικαστήριο - για απιστία σε βαθμό κακουργήματος ως προς το τίμημα - διαδικασία εκποίησης του Ελληνικού.

3. Όσον αφορά την περιβαλλοντική διάσταση, σύμφωνα με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία το ΤΑΙΠΕΔ αποτελεί «κινητήρια επενδυτική δύναμη περιβαλλοντικής καταστροφής»

4. Σύμφωνα με την εξαιρετική εισήγηση της προέδρου του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας κας Καραμανώφ (έκδοση ΙΜΔΑ για το ΤΑΙΠΕΔ) τρεις κατηγορίες δημοσίων ακινήτων περιέχονται στο ΤΑΙΠΕΔ. Η πρώτη περιλαμβάνει δημόσια ακίνητα που είναι καθ’ εαυτά άρρηκτα συνδεδεμένα με τους θεμελιώδεις δημόσιους σκοπούς της εθνικής κυριαρχίας και της βιώσιμης ανάπτυξης (άμυνα, ασφάλεια, ουσιώδη στοιχεία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος, βασικές ενεργειακές και συγκοινωνιακές υποδομές, κ.λπ.). Η δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνει ακίνητα που εξυπηρετούν δημόσιους σκοπούς, οι οποίοι αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο του σύγχρονου κοινωνικού κράτους και την αναγκαία υποδομή για την παροχή αντίστοιχων δημόσιων υπηρεσιών (νοσοκομεία, σχολεία, δημόσια κτίρια, στρατόπεδα, κ.λπ). Η τρίτη κατηγορία περιλαμβάνει τα δημόσια ακίνητα τα οποία αποτελούν την καθαρώς ιδιωτική περιουσία του δημοσίου.

Η απογραφή αυτή της δημόσιας περιουσίας ή της «εθνικής κοινοκτησίας» από την κα Καραμανώφ με βοηθά να ολοκληρώσω την τοποθέτησή μου, εμμένοντας στην προηγούμενη διατύπωση για την παγίδα χρέους και τη λειτουργία του λεγόμενου δημόσιου χρέους ως μοχλού υφαρπαγής του εθνικού δημόσιου πλούτου της χώρας, δηλαδή των βασικών εργαλείων χάραξης εθνικής δημόσιας πολιτικής υπέρ της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας. Το μείζον για τους δανειστές / λειτουργούς του παγκόσμιου νεοφιλελεύθερου σχεδίου δεν είναι το χρέος καθεαυτό όσο το χρέος ως μηχανισμός επιβολής της ανέλεγκτης κυριαρχίας του κεφαλαίου και των πολυεθνικών, οι οποίες ευθέως σήμερα αμφισβητούν την κυριαρχία των κρατών και επομένως τη λαϊκή κυριαρχία.

Για όλους τους παραπάνω λόγους θεωρούμε ότι πρέπει να τεθεί ως πρώτιστο θέμα στην πολιτική ατζέντα η Κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ και η Επιστροφή στο Κράτος των ήδη μεταβιβασθέντων σε αυτό Δημόσιων Περιουσιακών Στοιχείων πάσης φύσεως. Το ΤΑΙΠΕΔ δημιουργήθηκε με τον μνημονιακό νόμο 3986/2011 σε εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015, και η κατάργησή του πρέπει ν’ αποτελεί πρώτιστη επιλογή στη διαδικασία κατάργησης των μνημονιακών νόμων.


Αναλυτικές πληροφορίες για την συνέτευξη εδώ:

Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2015

Εν όψει της επόμενης μέρας Μετριοπαθείς και ριζοσπάστες στον ΣΥΡΙΖΑ

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τώρα υποστηρίζει πως θεωρεί περίπου βέβαιο ότι οι δανειστές θα υποχωρήσουν σε μια διαπραγμάτευση με την κυβέρνηση του. Υπάρχουν όμως και στελέχη που προβλέπουν ότι θα υπάρξει σφοδρή αντίδραση αν ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρήσει να βγάλει τη χώρα από τη φυλακή της λιτότητας και για αυτό πρέπει να προετοιμαστούν και για «μάχη».
Για παράταση του «ελληνικού προγράμματος», δηλαδή του μνημονίου, συζητάνε οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι, όπως έγινε και δημοσίως γνωστό τις τελευταίες ημέρες. Στην πραγματικότητα, η παράταση του μνημονίου ή η αντικατάστασή του, με ένα παρόμοιο πρόγραμμα, δεν έφυγε ποτέ από τα σχέδια των δανειστών και ειδικά της γερμανικής κυβέρνησης. Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, άλλωστε, έχει αναφερθεί πολλές φορές στην «αναγκαιότητά» του.

Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2015

Ανοιχτή επιστολή του Α. Τσίπρα προς τους Γερμανούς πολίτες

Ανοιχτή επιστολή προς τους Γερμανούς πολίτες στέλνει ο Αλέξης Τσίπρας, η οποία με τον τίτλο «Η αλήθεια που κάποιοι σας κρύψανε για την Ελλάδα» δημοσιεύεται στη γερμανική εφημερίδα Handelsblatt:

"Αγαπητοί αναγνώστες της Χάντλεσμπλαντ, γνωρίζω εκ των προτέρων ότι οι περισσότεροι από εσάς θα έχουν ήδη σχηματίσει άποψη για το τι θα διαβάσουν σε τούτο το άρθρο. Σας καλώ, ωστόσο, να το διαβάσετε χωρίς προκαταλήψεις. Οι προκαταλήψεις δεν ήταν ποτέ καλός σύμβουλος, πόσο δε μάλλον σε μια περίοδο όπου η οικονομική κρίση τις ενισχύει, εκτρέφοντας την μισαλλοδοξία, τον εθνικισμό, τον σκοταδισμό, την ίδια την βία.
Με τη σημερινή μου ανοιχτή επιστολή επιθυμώ να σας καταθέσω μια διαφορετική αφήγηση από όσα γνωρίζετε, για όσα έγιναν για την Ελλάδα από το 2010 και μετά. Και κυρίως επιθυμώ να καταθέσω με ειλικρίνεια αυτό που προτείνει και επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ, αν στις 26 του Γενάρη είναι η εκλεγμένη κυβέρνηση των Ελλήνων.

Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2015

ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΜΑΧΗ


Ανακοίνωση
ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΜΑΧΗ

Το Διαρκές Συνέδριο καλείται και μπορεί να επιβεβαιώσει πανηγυρικά την επικαιρότητα του κυβερνητικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, όπως αυτό αποφασίστηκε στο ιδρυτικό συνέδριο το 2013. Οποιαδήποτε ουσιώδης αλλοίωση του προγράμματος αυτού θα δημιουργούσε την πεποίθηση ότι το Δ.Σ. αποτελεί ανεξέλεγκτη και αδιαφανή μεθόδευση για μεταβολή της φυσιογνωμίας και των κατευθύνσεων του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς πολιτική νομιμοποίηση, αφού αντίστοιχες προτάσεις και ενδεχόμενα δεν έχουν κατά κανένα τρόπο τεθεί στα πολιτικά όργανα και τις οργανώσεις του κόμματος.

Η συγκρότηση των ψηφοδελτίων πρέπει να αποτυπώνει την ιστορία της Αριστεράς, τους αγώνες του ΣΥΡΙΖΑ, τα τοπικά κινήματα και τα κινήματα της οικολογίας και του φεμινισμού. Τα ψηφοδέλτια πρέπει να εγκριθούν στην επόμενη σύνοδο της Κ.Ε. σύμφωνα με το καταστατικό, μόλις ολοκληρωθούν οι προτάσεις υποψηφιοτήτων από τις νομαρχιακές επιτροπές. Οι ανάγκες διεύρυνσης και συμμαχιών μπορεί να ικανοποιηθούν με εκπροσώπους συλλογικοτήτων και προσωπικότητες που δεν είναι μέλη του κόμματος. Εξυπακούεται ότι για κάθε μία από αυτές τις περιπτώσεις απαιτείται η ισχυρή πλειοψηφία του 70% της Κ.Ε., σύμφωνα με το καταστατικό (άρθρο 23).

Στόχος της εκλογικής μάχης είναι η ευρύτερη δυνατή αντιμνημονιακή κοινωνική συμμαχία, που θα οδηγήσει στην κυβερνητική πλειοψηφία. Σε κάθε περίπτωση οι ενδεχόμενες συνεργασίες θα συζητηθούν μετά τις εκλογές, λαμβάνοντας υπόψη τους συσχετισμούς που θα προκύψουν αλλά και με βάση το κυβερνητικό μας πρόγραμμα.

Επισημαίνουμε ότι οι διαδικασίες σύγκλησης του Δ.Σ. είχαν παρατυπίες (άρθρο 16 του καταστατικού). Το σημαντικό όμως είναι να μην οδηγηθούμε σε πολιτικά εσφαλμένες κατευθύνσεις και αποφάσεις υπό την πίεση του ασφυκτικού εκλογικού χρόνου.

ΑΝΕΝΤΑΧΟΙ ΕΝΤΟΣ ΣΥΡΙΖΑ
Αθήνα 2-1-2015

Επικοινωνία

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *