Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014

Η πρώτη Εθνική Συνέλευση του Podemos: Τα ερωτήματα και οι προβληματισμοί στα πλαίσια ενός οριζόντιου "κόμματος"


Αναδημοσιεύει ο 8




                                                            Ο Πάμπλο Ιγκλέσιας χαιρετά τον Πάμπλο Ετσενίκε.



Των Τζάκομο Ρούσο - Σπένα
και Ματέο Πουτσιαρέλι *




- Θα υπάρξει ένας και μοναδικός κλασικός «γενικός γραμματέας» ή θα προτιμηθεί μια μεγαλύτερη συλλογικότητα στην κορυφή του Podemos, με τρεις «εκπροσώπους»; 
- Επίσης, θα πρέπει να λάβουν μέρος στις δημοτικές εκλογές της άνοιξης του 2015 ή δεν θα συμμετάσχουν αυτή τη φορά επειδή δεν είναι ακόμη ριζωμένοι στις περιφέρειες; 
Η συζήτηση είναι πυκνή, κάποιες φορές και σκληρή. Σίγουρα πρόκειται για μια αληθινή αντιπαράθεση, δημόσια και διαφανή, χωρίς φίλτρα.

Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2014

Α - σταθάκης, ο Γ. Σταθάκης

Αναδημοσιεύει ο 8




Α-σταθάκης


Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

Το πρόβλημα των αγορών: Η τοποθέτηση του Α. Τσίπρα και άλλες τοποθετήσεις

Σχολιάζει ο 8

 


Η πίεση των περίφημων "αγορών", τις προηγούμενες μέρες, μάλλον βρήκε σχετικά απροετοίμαστα αρκετά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Η πίεση αυτή πάντως πρέπει να εκληφθεί σαν πρόβα τζενεράλε στην πορεία προς την προεδρική εκλογή και προς τις γενικές εκλογές, εφόσον αυτές ακολουθήσουν. Το χρηματιστήριο και στο βαθμό που η εκλογή Προέδρου από το παρόν καθεστώς δεν επιτυγχάνεται και εφόσον βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προβεί σε θεαματικές ανατροπές στις πολιτικές του προτάσεις, θα γράψει, το πιθανότερο, ιδιαίτερα χαμηλά νούμερα. Αντίστοιχες εξελίξεις θα συμβούν και στην αγορά των ομολόγων. Επομένως ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να προετοιμασθεί κατάλληλα για την αντιμετώπιση αυτών των πιέσεων. Η μη σωστή προετοιμασία θα μπορούσε να οδηγήσει σε πανικό (που, μάλλον, μερικές φορές, ήδη, υπήρξε) και τελικά σε υποχωρητικότητα απέναντι στην επιθετικότητα των αγορών.

Η τοποθέτηση του Α. Τσίπρα, στην ομιλία του στην Κ.Ε. (18/10/14)

Θεωρώ θετική την αναφορά του Α. Τσίπρα, στην ομιλία του στην Κ.Ε., στο πρόβλημα των αγορών. Είπε τα εξής:

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2014

Οι "αγορές" έδειξαν τα δόντια τους και στον ΣΥΡΙΖΑ. Άραγε ο ΣΥΡΙΖΑ τι θα τους δείξει;


Αποσπάσματα συνέντευξης του Δημήτρη Στρατούλη στην εκπομπή «ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΩΡΑ MEGA»

- Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η πολιτική αντιπαράθεση στη χώρα μας ευθύνεται για τη χθεσινή άνοδο των spreads καθώς και για την απομάκρυνση επενδυτών. Εσείς τι λέτε πάνω σε αυτό;

Εμείς δεν βλέπουμε ουρές επενδυτών, που να έχουν εκφράσει την επιθυμία να επενδύσουν στη χώρα μας αυτά τα χρόνια και τώρα να απομακρύνονται. Αντίθετα, εμείς βλέπουμε μια αποεπένδυση στη χώρα από τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ κατά τα τεσσεράμισι χρόνια του μνημονίου.
Από εκεί και πέρα, αυτό που συνέβη με τις αγορές είναι οπωσδήποτε ένα ανησυχητικό μήνυμα. Αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι, όταν μιλάμε για αγορές, εννοούμε κυρίως κερδοσκοπικά συμφέροντα. Είναι κάτι σαν διεθνείς ενώσεις απατεώνων, διότι το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το κέρδος. Και αυτό πρέπει να μας βάλει σε έναν προβληματισμό σχετικά με το τι είναι η πολιτική, τι είναι η οικονομία, για ποιον λόγο θα πρέπει η πολιτική να βρίσκεται πάνω από την οικονομία και να μην ρυθμίζει ή εκβιάζει η οικονομία την πολιτική.
Χθες οι λεγόμενες αγορές «έδειξαν τα δόντια τους».

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2014

Η επιστροφή των Ασώτων;

 Αναδημοσίευση από τον "δρόμο"

Του Βένιου Αγγελόπουλου

Ας φρεσκάρουμε τη μνήμη μας για τη ΔΗΜΑΡ

Πολύς λόγος γίνεται για την επιστροφή στην Κουμουνδούρου στελεχών της ΔΗΜΑΡ ή και ολόκληρου του κόμματος. Επιστροφή βέβαια σε ένα άλλο κόμμα (τον ΣΥΡΙΖΑ) από αυτό που είχαν φύγει πριν τέσσερα χρόνια (τον Συνασπισμό), επειδή ακριβώς διαφωνούσαν κάθετα με τη διεύρυνση και τη μετατροπή του σε ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη κι αν καλύπτεται από ρητορικές προφυλάξεις, πρόκειται για την έμπρακτη ομολογία ενός λάθους. Είμαστε λοιπόν όλοι χαρούμενοι.

Είμαστε; Δυστυχώς δεν είναι στρογγυλεμένα όλα. Στην πολιτική και στη ζωή υπάρχουν αιχμές, αποφάσεις που παίρνονται, νόμοι που ψηφίζονται, μαγαζιά που κλείνουν, νέοι που μεταναστεύουν, απελπισμένοι που αυτοκτονούν. Και κάποιοι πάνω από αυτά, παίζουν τους συνετούς και τους ουδέτερους. Είναι όμως;

Η ΔΗΜΑΡ δεν υπήρξε ποτέ ουδέτερη. Πριν συσταθεί ως κόμμα, όντας ακόμα η Ανανεωτική Πτέρυγα-τάση του Συνασπισμού, είχε ένα σαφές πολιτικό σχέδιο: την προώθηση «εκσυγχρονιστικών» μεταρρυθμίσεων με τη στήριξη όλων, από την άρχουσα τάξη μέχρι τους πιο περιθωριακούς. Και έδωσε σκληρές μάχες εναντίον αυτών (βασικά εντός Αριστεράς) που έβαζαν σε κίνδυνο το σχέδιό της.

Για να φρεσκάρουμε λίγο τις μνήμες, την εποχή που το πανεπιστημιακό κίνημα κατέβαινε στους δρόμους για το άρθρο 16, καταφέρνοντας να διασπάσει τη συμμαχία Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων και να αποτρέψει τη συνταγματική μεταρρύθμιση, τα στελέχη της Πτέρυγας συνωστίζονταν στον προθάλαμο της υπουργού κυρίας Γιαννάκου, με πρώτη τη σημερινή πρωτοπόρα της προσέγγισης, κυρία Ρεπούση. Και ακολούθησε η δημιουργία μιας παράταξης μέσα στους πανεπιστημιακούς, η οποία συγκρούστηκε αλύπητα με την τότε αριστερή ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ, σχημάτισε μια τρικομματική ηγεσία του συνδικάτου πολύ πριν από την αντίστοιχη της Βουλής, στήριξε αναφανδόν (αλλά με βελτιωτικές παρατηρήσεις) τους νόμους Γιαννάκου, Διαμαντοπούλου, Αρβανιτόπουλου, βοήθησε όσο μπορούσε στη μετάλλαξη του πανεπιστημίου σε επιχείρηση, ενίσχυσε τα Συμβούλια Ιδρύματος και όλες τις μετατροπές προς το αυταρχικότερο. Και σήμερα ακόμη, ενόψει του συνεδρίου της ΠΟΣΔΕΠ, συνεχίζει την ίδια τακτική, παρά τις όποιες «προσεγγίσεις» σε επίπεδο βουλευτικών εκλογών.

Όταν η φούσκα κατέρρευσε
Όταν η Πτέρυγα αυτονομήθηκε ως ΔΗΜΑΡ, περιείχε απ’όλα, όπως κάθε κόμμα: από ακραιφνείς ιδεολόγους που απέβλεπαν στην πρόοδο της ελληνικής κοινωνίας μέχρι ιδιοτελείς καιροσκόπους που νοιάζονταν μόνο για την προσωπική τους ανάδειξη και ευμάρεια. Εμφανίστηκε σαν κάτι το φρέσκο, σαν η ζητούμενη ανανέωση του πολιτικού προσωπικού την εποχή που η κρίση είχε συγκλονίσει το πολιτικό σκηνικό και τινάξει στον αέρα το δικομματισμό.

Κατάφερε, εκ του μηδενός, να φτάσει στο 6% και να βγάλει βουλευτές όταν οι γνήσιοι εκφραστές του νεοφιλελευθερισμού (Ανδριανόπουλος, Μάνος, Τζήμερος) δεν έχουν ποτέ καταφέρει να βγάλουν βουλευτές αυτόνομα. Και αποδείχτηκε φούσκα.

Δύο χρόνια μετά τις εκλογές η φούσκα κατέρρευσε. Τη σκυτάλη της ανανέωσης εντός συστήματος την έχει παραλάβει το Ποτάμι – άγνωστο πόσο θα κρατήσει κι αυτό. Πολιτική φυσιογνωμία δεν κατάφερε να αποκτήσει, μια φιλοκυβερνητική και μια αντιπολιτευόμενη (στρογγυλεμένα), μια υπέρ των γάμων των ομοφυλοφίλων και μια εναντίον των δημοσίων υπαλλήλων τους οποίους ο νόμος Μανιτάκη θέτει σε διαρκή ομηρία. Πολιτική χωρίς ακροατήριο, χωρίς συγκρότηση, χωρίς συνοχή. Μόνος συνεκτικός τους κρίκος ήταν η διαφοροποίηση από τη «λαϊκίστικη» Αριστερά. Και αυτός σήμερα κατέρρευσε.

Τι μένει; Μένει μια Κοινοβουλευτική Ομάδα με ημερομηνία λήξης. Το αν η θητεία τους θα παραταθεί για ενάμιση χρόνο, εάν θα λήξει, εάν θα επανεκλεγούν και με ποιο ψηφοδέλτιο δεν είναι πρώτο μέλημα του ελληνικού λαού – και φαντάζομαι ούτε καν του 1% που τους ψήφισε στις Ευρωεκλογές. Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν έχουν καν τοποθετηθεί σαφώς ότι θα καταψηφίσουν την οποιαδήποτε πρόταση Προέδρου Δημοκρατίας, ενώ το ‘χουν κάνει ήδη κάποιοι ανεξάρτητοι βουλευτές και το 180, απ’ ό,τι φαίνεται, δεν πιάνεται με τίποτα. Όταν κάνεις μπλόφα ενώ όλοι ξέρουν πως δεν έχεις φύλλο, δεν κερδίζεις ποτέ. Και αυτό το έχουν καταλάβει αρκετοί, που ακολουθούν προσωπικές στρατηγικές ώστε να περισώσουν το πολιτικό τους μέλλον.

Η πεπονόφλουδα

Είναι εφικτή σήμερα μια σύμπραξη, και μάλιστα προεκλογική (καθώς μετεκλογικά κανείς δεν ξέρει αν θα υπάρχει ΔΗΜΑΡ); Πέρα από το ότι μια σύμπραξη κομμάτων αφαιρεί το μπόνους των 50 εδρών, άρα μιλάμε για προσχωρήσεις στελεχών πλέον, μπαίνει το θέμα της πολιτικής που θα ακολουθηθεί.

Ο Φώτης Κουβέλης μίλησε για προγραμματικές συγκλίσεις. Σωστά. Αλλά μπορεί να υπάρχει προγραμματική σύγκλιση ανάμεσα σ’ αυτούς που στήριξαν τους νόμους Διαμαντοπούλου και Μανιτάκη και σ’ αυτούς που έχουν δεσμευτεί για την κατάργησή τους; Κι αν κάποιοι υποχωρήσουν σε όλα προκειμένου να μπουν σε ψηφοδέλτια, σκίζοντας αυτό που μέχρι χτες προσκυνούσαν, δεν θα κάνουν το ίδιο μεθαύριο εάν τα πράγματα σφίξουν;

Κοντολογίς, ενδεχόμενη σύμπραξη με τη ΔΗΜΑΡ όχι μόνο δεν θα φέρει κόσμο στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά θα διώξει. Θα διώξει όσους μυρίσουν άρωμα συναλλαγής επιβεβαιώνοντας ότι «όλοι ίδιοι είναι». Πέρα από ψήφους, θα διώξει όσους έφαγαν τα χημικά της αρκούδας όχι για να κάνουν βουλευτές (μήπως και υπουργούς;) τους συνομιλητές της κυρίας Γιαννάκου αλλά για μιαν άλλη Παιδεία. Και άλλους θα διώξει – αφήνεται στον αναγνώστη.

Αλλά για μια σύμπραξη χρειάζονται δύο. Θα δεχτεί ο ΣΥΡΙΖΑ μια τέτοια σύμπραξη; Σίγουρα υπάρχουν στελέχη που την επιδιώκουν, με γνώμονα το μαγικό αριθμό 180 και το άθροισμα των εκλογικών ποσοστών. Ξεχνώντας ότι η πολιτική δεν ανάγεται στα Μαθηματικά, κι ότι τα Μαθηματικά είναι κάτι πολύ παραπάνω από απλές αθροίσεις. Αλλά δεν πιστεύω ότι θα επικρατήσουν, καθώς ούτε καν η μακιαβελική αντιμετώπιση της πολιτικής δεν συνηγορεί υπέρ μιας τέτοιας σύμπραξης – πόσο μάλλον μια αριστερή στάση. Και έχω εμπιστοσύνη στα αντανακλαστικά αυτών που κατέβηκαν στους δρόμους της Αθήνας, της Γένοβας ή του Ελληνικού, όπως και στο πολιτικό αισθητήριο του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, ότι δεν θα πατήσουν αυτή την πεπονόφλουδα.

Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2014

ΕΝΦΙΑ: Ένας πολύ λογικός φόρος… που πρέπει να καταργηθεί


Και όμως, ο ΕΝΦΙΑ είναι ένας φόρος «λογικός»!

Είναι ένας φόρος αναδιανεμητικός για μια ακόμη φορά υπέρ των πλουσίων, καθώς με τις νέες κλίμακες η μεγάλη περιουσία φορολογείται έως και 50% χαμηλότερα απ’ ότι με τον προγενέστερο φόρο ακίνητης περιουσίας (ΦΑΠ). Είναι ένας φόρος αναδιανεμητικός υπέρ των πλουσίων, καθώς μάλιστα τα έσοδα από τη φορολόγηση δεν αξιοποιούνται σε κανενός είδους ανάπτυξη των δημόσιων αγαθών (υγεία, παιδεία, ασφαλιστικό σύστημα κλπ.), τα οποία βρίσκονται στο κόκκινο με όρους βιωσιμότητας και επάρκειας σε σχέση με τις ανάγκες της κοινωνίας.

Και, βέβαια, ο ΕΝΦΙΑ είναι ένα ακόμα βήμα στην κατασκευή της καθολικά πλέον υπερχρεωμένης κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που την ίδια στιγμή βρίσκεται αντιμέτωπη με την ανεργία και το κατρακύλισμα μισθών και συντάξεων, την φορολογία του πενιχρού εισοδήματος από το πρώτο ευρώ, τις οφειλές στα ασφαλιστικά ταμεία (με 30% ανασφάλιστους πλέον πολίτες), τα «κόκκινα δάνεια» και τις τράπεζες που από 1.1.2015 επελαύνουν απειλητικά ακόμα και για την πρώτη κατοικία. 

Ακόμη χειρότερα*: Όταν η Αυγή λογοκρίνει!







Χειροπιαστά οράματα 

[Άρθρο που η "Αυγή" αρνήθηκε να δημοσιεύσει στη στήλη του "Βιβλιοθηκάριου" την Κυριακή 28/9/2014 - Επομένως o "Βιβλιοθηκάριος" διακόπτει τη διετή συνεργασία του με την εφημερίδα.] 

....

«Ο λόγος της Αριστεράς για τις βιβλιοθήκες, ακόμα και ο πιο ριζοσπαστικός, έχει ένα κενό: να δώσει χειροπιαστά τα οράματα. Να δώσει κοινωνικά παραδείγματα που η ίδια έχει προκαλέσει με τους αγώνες της. Και αυτό δεν είναι εύκολο…»

Αυτό είναι ένα μήνυμα που μπορείς να λάβεις σαν απάντηση στη δημόσια συζήτηση που επιχειρείς να κάνεις γύρω από τα ζητήματα της πολιτιστικής πολιτικής και συγκεκριμένα της πολιτικής βιβλιοθηκών. Και είναι δύσκολο να διαφωνήσεις με τον αποστολέα του, αφού κι εσύ το ξέρεις πως η συζήτηση, ακόμη και η συζήτηση, γίνεται με όρους περιπτωσιακούς και αποσπασματικούς. 

Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2014

Ότι θέλει, λέει ο καθένας: Ο Σταθάκης δήλωσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα αλλάξει ούτε τις διοικήσεις των τραπεζών





Το χρέος φαίνεται πως προκαλεί κάποια αναστάτωση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, μετά τις δηλώσεις του Γιάννη Δραγασάκη και του Γιώργου Σταθάκη, και αυτή εκφράστηκε στη χθεσινή Π.Γ., από πλευράς Αριστερής Πλατφόρμας και άλλων μελών του οργάνου.
Το κλίμα ενισχύθηκε μετά τη νέα τοποθέτηση του κ. Σταθάκη, που θεωρήθηκε εκτός γραμμής. Ο βουλευτής είπε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, αν γίνει κυβέρνηση, δεν θα αλλάξει τις διοικήσεις των τραπεζών, αλλά και ότι δεν θα προχωρήσει σε μονομερή διαγραφή του χρέους (Παραπολιτικά 90,1): «Θα διαπραγματευτούμε το Μνημόνιο χωρίς να είναι στο πρόγραμμά μας η μονομερής διαγραφή του χρέους. Μονομερής διαγραφή του χρέους δεν είναι θέση του ΣΥΡΙΖΑ».
Στον ΣΥΡΙΖΑ, πάντως, οι τόνοι παραμένουν χαμηλοί, ωστόσο υπάρχει δυσφορία που γίνεται εμφανής και μέσω δημόσιων τοποθετήσεων, όπως του βουλευτή Ηρακλείου Γιάννη Μιχελογιαννάκη, που εξέφρασε την κάθετη διαφωνία του στις δηλώσεις των δύο οικονομικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Μιχελογιαννάκης σημείωσε «πως αυτοί που μιλάνε για απόσυρση και αυτοί που μιλάνε για επιμήκυνση, ουσιαστικά μιλούν για οικονομική επιτήρηση και οικονομική κατοχή», καλώντας «να αφήσουν κατά μέρος τις αποσύρσεις και τις επιμηκύνσεις, που αποτελούν απόψεις του ΠΑΣΟΚ».
1/10/14 - Πηγή: http://www.enet.gr/?i=news-room.el.home&id=449965  


Ας θυμηθούμε τι λέει το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για τις τράπεζες:

Επικοινωνία

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *