Η πρώτη Εθνική Συνέλευση του Podemos: Τα ερωτήματα και οι προβληματισμοί στα πλαίσια ενός οριζόντιου "κόμματος"

Αναδημοσιεύει ο 8

                                                            Ο Πάμπλο Ιγκλέσιας χαιρετά τον Πάμπλο Ετσενίκε.



Των Τζάκομο Ρούσο - Σπένα
και Ματέο Πουτσιαρέλι *



- Θα υπάρξει ένας και μοναδικός κλασικός «γενικός γραμματέας» ή θα προτιμηθεί μια μεγαλύτερη συλλογικότητα στην κορυφή του Podemos, με τρεις «εκπροσώπους»; 
- Επίσης, θα πρέπει να λάβουν μέρος στις δημοτικές εκλογές της άνοιξης του 2015 ή δεν θα συμμετάσχουν αυτή τη φορά επειδή δεν είναι ακόμη ριζωμένοι στις περιφέρειες; 
Η συζήτηση είναι πυκνή, κάποιες φορές και σκληρή. Σίγουρα πρόκειται για μια αληθινή αντιπαράθεση, δημόσια και διαφανή, χωρίς φίλτρα.

Το πλαίσιο της πρώτης εθνικής συνέλευσης του κινήματος που μετατρέπεται σε κόμμα (19 και 20 Οκτωβρίου) είναι από τα καλύτερα: επτά χιλιάδες άνθρωποι, στο σκεπαστό στάδιο Vistalegre, στα περίχωρα της Μαδρίτης, παρακολουθούν, χειροκροτούν, παθιάζονται και φωνάζουν εν χορώ «si se puede». Το μοβ χρώμα είναι παντού, από την οροφή κρέμονται τα βασικά συνθήματα σε λευκό χαρτόνι: πολιτική δέσμευση, διαφάνεια, κυριαρχία, δικαιώματα, δημοκρατία, αλλαγή, ουτοπία. Το Podemos, που γεννήθηκε τον περασμένο Γενάρη, μεγαλώνει. Οι δημοσκοπήσεις λένε ότι σήμερα φαίνεται να είναι το δεύτερο κόμμα στην Ισπανία, μετά τους συντηρητικούς και πριν από τους σοσιαλιστές.
Με ένα αριστερό ριζοσπαστικό πρόγραμμα, αλλά χωρίς να χρειάζεται να αυτοχαρακτηριστεί αριστερό, «γιατί αυτή είναι μια λέξη που τώρα πια η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν καταλαβαίνει», εξηγούν. Τώρα, μετά την απρόσμενη επιτυχία των Ευρωεκλογών του Μαΐου –με 1. 200.000 ψήφους, το 8% της συναίνεσης– πρέπει να δημιουργηθεί μια δομή και να τεθεί μια συγκεκριμένη πολιτική και γενικά αποδεκτή στρατηγική.
«Δεν είμαστε σαν τα κόμματα της κάστας ή σαν εκείνα τα παραδοσιακά κόμματα του 1900, εμείς συζητάμε ανοιχτά. Είμαστε ένα οριζόντιο, διαφανές και δημοκρατικό κίνημα», επιμένουν να λένε τα διάφορα ηγετικά στελέχη από την εξέδρα. «Είναι περισσότερα τα κοινά μας στοιχεία από αυτά που μας χωρίζουν. Είμαστε εδώ για να κυβερνήσουμε την Ισπανία, φθάνοντας στην εξουσία», προσθέτουν και ο κόσμος όρθιος χειροκροτά.

Ο λόγος στη βάση

Πέρα από τα τυπικά λόγια και από τα καλά αισθήματα, όμως, το ρήγμα υπάρχει σε όλο του το μέγεθος και είναι φανερό. Η συζήτηση έχει διαιρεθεί σε τρεις μεγάλες μακρο-περιοχές: ηθική, οργάνωση και πολιτική. Όλες μαζί οι λέσχες του Podemos παρουσίασαν 98 κείμενα για τις οργανωτικές αρχές, 70 για τις πολιτικές και 85 για τις ηθικές. Η τελική επιλογή θα γίνει μέσα από το διαδίκτυο και θα έρθει στα χέρια των 145.000 ανθρώπων που είναι εγγεγραμμένοι στη διαδικτυακή πύλη του Podemos.
Αν, όμως, συνοψίσουμε όλα αυτά, στην ουσία πρόκειται για δύο αντίθετες απόψεις. Από τη μια πλευρά, το κείμενο «Claro que podemos» του Πάμπλο Ιγκλέσιας, [«el coleta» (ΣτΜ ο κοτσίδας)] του μέχρι σήμερα αδιαμφισβήτητου ηγέτη του Podemos, και της ομάδας του (Iνίγο Ερεχόν, Χουάν Κάρλος Μονεδέρο, Καρολίνα Μπεσκάνσα και Λουίς Αλέγκρε). Από την άλλη, η ομάδα που έχει ως επικεφαλής τον άλλο ευρωβουλευτή Πάμπλο Ετσενίκε, η οποία αποτελείται από άλλες δύο συναδέλφους στις Βρυξέλλες: Τερέζα Ροντρίγκες και Λόλα Σάντσες. Το κείμενό τους, «Sumando Podemos», είναι το αποτέλεσμα άλλων 50 ενσωματωμένων κειμένων.
«Δεν είναι μια σύγκρουση ανάμεσα σε δύο τρένα, οποιοδήποτε αποτέλεσμα θα γίνει αποδεκτό», υπόσχεται η Ροντρίγκες, που προέρχεται από την τροτσκιστική οργάνωση Izquierda Anticapitalista. Είναι πιθανό να ισχύει πραγματικά αυτό, η διάσπαση σήμερα δεν συμφέρει κανένα. Στο βάθος θα παραμείνει πάντα το ζήτημα: υπάρχει ένα όριο, ή ένα αντίβαρο, στο μεγάλο προσωπικό κύρος (και στη μεγάλη εξουσία) του Ιγκλέσιας μέσα στο Podemos; Στο μυαλό του Ετσενίκε και των συντρόφων του υπάρχει μια πιθανή λύση: να δοθεί μεγαλύτερη σημασία στη βάση, στις 1.400 λέσχες. Πιθανά και με τρεις εκπροσώπους, ανάμεσα στους οποίους θα είναι βέβαια και ο Ιγκλέσιας.
Για τον «el coleta», θα αρκεί κάθε φορά η ψήφος των μελών, ανθρώπων που μπορεί να μην είναι στρατευμένοι και μπορεί να περιορίζονται σε ένα κλικ στο διαδίκτυο, γιατί ο τελικός στόχος πρέπει να είναι πάντοτε η προσέγγιση της «κοινωνικής πλειοψηφίας της χώρας» και όχι το κλείσιμο σε παλιά οργανωτικά σχήματα της αριστεράς του Χίλια Εννιακόσια. Σ’ αυτή την ιδρυτική διαδικασία χρειάζεται η μορφή ενός γραμματέα, για την οποία βάζει υποψηφιότητα, και χρόνος για να επιτραπεί η διάρθρωση των οργανώσεων.

Συμμετοχή ή όχι στις εκλογές

Η άλλη πολεμική της συνέλευσης συνίσταται στο αν θα συμμετάσχει ή όχι το Podemos στις επόμενες εκλογές του Μαΐου. Για την ομάδα «Sumando Podemos» είναι απαραίτητο να δηλώσει το παρών στο ραντεβού, ενώ για την ομάδα «Claro que Podemos» δεν είναι ακόμη η ώρα. Θα υπήρχε ο κίνδυνος μιας «επίθεσης των οπορτουνιστών στο τρένο» και εδώ έρχεται ο συμβιβασμός, δηλαδή να κατέβει το Podemos στις περιφερειακές και να στηρίξει στις δημοτικές ανεξάρτητους υποψηφίους, που να προέρχονται από κινήματα και κοινωνικά αιτήματα της περιοχής και να είναι ικανοί να «μιλήσουν σε όλο το λαό».
Ποια θα είναι η κατάληξη; Θα το μάθουμε στις 26 Οκτωβρίου (ΣτΜ τότε λήγει η προθεσμία για την ψήφιση των κειμένων on-line) Ένα μεγάλο μέρος των παρευρισκομένων στο στάδιο φαίνεται να είναι με το μέρος του Ετσενίκε, όμως η ψήφος on-line φαίνεται βέβαιο ότι θα είναι υπέρ του κειμένου του Ιγκλέσιας, μιας προσωπικότητας τόσο διάσημης ώστε να μην έχει αντιπάλους. 

Πάντως, σε κάθε περίπτωση, το Podemos διευρύνεται και ο στόχος του είναι να κερδίσει τις βουλευτικές εκλογές του 2015. Για να μπορέσει να αλλάξει την Ισπανία και να «κλείσει τον κύκλο του διεφθαρμένου δικομματισμού και της ευρωπαϊκής λιτότητας».

Μετάφραση: Τόνια Τσίτσοβιτς

* O Τζάκομο Ρούσο - Σπένα είναι συγγραφέας και δημοσιογράφος του Μicromega και συνεργάζεται με την εφημερίδα «Il Fatto Quotidiano» και το Espresso.it. O Ματέο Πουτσιαρέλι είναι συγγραφέας και δημοσιογράφος του Μicromega και του Espresso.it. Μαζί με τον Τζάκομο Ρούσο - Σπένα εξέδωσαν το βιβλίο για τον ΣΥΡΙΖΑ «Tsipras chi» (Ποιος Τσίπρας).

Πηγή: http://www.epohi.gr/portal/diethni/17915-to-podemos-syntarazei-tin-ispania