Δευτέρα 30 Ιουνίου 2014

Η "δημοκρατία" στον ΣΥΡΙΖΑ από το 1ο Συνέδριο μέχρι σήμερα


Παρουσιάζουμε το εισηγητικό κείμενο για τα ζητήματα δημοκρατίας στον ΣΥΡΙΖΑ στην συνάντησης των "ανένταχτων εντός ΣΥΡΙΖΑ" που έγινε το Σάββατο 28 Ιουνίου στα γραφεία της "ανοικτής πόλης"
 

Της Μάνιας Επιθυμιάδου και Τζέλας Ασπρογέρακα


Συντρόφισσες και σύντροφοι καλημέρα,

Η εισήγηση που θα σας παρουσιάσω αναφέρεται περιληπτικά στα ζητήματα δημοκρατίας στον ΣΥΡΙΖΑ – κυρίως - από το συνέδριό μας μέχρι σήμερα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ απ την αρχή της συγκρότησής του σαν πολιτικό μόρφωμα ήταν αυτό που μας γέμισε ελπίδα σε σχέση με τη ανοιχτή συζήτηση -συνύπαρξη διαφορετικών ρευμάτων μέσα στην αριστερά. Για πολλούς-ες από μας ήταν και ο λόγος της απόφασής μας να επανακάμψουμε στην «οργανωμένη» πάλη. Στη πορεία αυτή, τα σημάδια προσπάθειας επιβολής των θέσεων και της λογικής του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ήταν κάτι παραπάνω από φανερά. Όμως εμείς οι αριστεροί –ες όπως ξέρετε είμαστε αγύριστα κεφάλια και επιμένουμε πως τα πράγματα μπορούν ν΄αλλαξουν.

Στην πανελλαδική συνδιάσκεψη πριν το ιδρυτικό συνέδριο έγινε καθαρό ότι δεν μας φταίνε οι συνιστώσες για την πολυγλωσία, την διαφορετική ταχύτητα προσαρμογής για την ενοποίηση του κόμματος κ.α. αλλά η πάλη για την υπερίσχυση των εκάστοτε μηχανισμών. Παρ΄όλα αυτά οι συνιστώσες και η οργανωτική τους συγκρότηση,έγινε κεντρικό θέμα και στο συνέδριο απαιτώντας με μηχανιστικό τρόπο την διάλυσή τους. (πχ ΑΚΟΑ σ΄ένα απόγευμα). Βέβαια κάποιες συνιστώσες αρνήθηκαν και το θέμα εκκρεμεί ακόμη, αλλά δεν είναι αυτό το πρόβλημα κατά τη κρίση μας.
Οργανωτικές προτάσεις που είχαμε κάνει (μια ομάδα ανένταχτων σ. μεταξύ των οποίων Τζέλα-Μάνια –Χρήστος) σχετικά με διαφορετικό τρόπο εκλογής της ΚΕ , εναλλαξιμότητα στελεχών, διαφάνεια στα οικονομικά, περιορισμοί ως προς τη δυνατότητα συμμετοχής στο ανώτερο καθοδηγητικό όργανο προσώπων που έχουν συμμετάσχει από θέσεις ευθύνης στην καταστροφική πολιτική που μας οδήγησε εδώ κλπ φυσικά δεν έγιναν αποδεκτές γιατί κάτι τέτοιο στη πραγματικότητα θα σήμαινε και διαφορετικό μοντέλο κόμματος..

Θα κάνουμε έναν λίγο πολύ αυθαίρετο χρονικό χωρισμό περιόδων(πιο πολύ για την οικονομία της συζήτησης), που όμως σε καμμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι δεν συνέβαιναν και όλα μαζί την ίδια στιγμή…..

Στη πορεία προς το ιδρυτικό συνέδριο ,σε όλες τις προσυνεδριακές διαδικασίες, κυριάρχησαν τα φαινόμενα αποκλεισμού θέσεων που «παρέκλιναν» της κυρίαρχης άποψης και συγχρόνως προσώπων που αυτές αντιπροσώπευαν. Ακολουθήθηκαν πρακτικές όπως αυτή της εγγραφής νέων μελών χωρίς καμμιά απολύτως δικλείδα ασφαλείας (πχ. ολόκληρα σόγια, παράγοντες του Πασοκ στη λογική της πελατειακής σχέσης κλπ) με αποτέλεσμα τη χειραγώγηση των αποφάσεων αλλά και τον αποκλεισμό μεγάλου μέρους αγωνιστών – τριών που ανιδιοτελώς πρόσφεραν στην αριστερά. Φτάσαμε σ΄ένα σώμα εξαιρετικά μεγάλο όπου μόνο καλά στημένοι μηχανισμοί είχαν πρόσβαση και κατά συνέπεια σώμα μη βουλευόμενο. Δεν θάναφέρω παραδείγματα εκτός από αυτό κατά την ομιλία του σ.Λαφαζάνη και το κράξιμο που έφαγε!!! Αλλα και αυτό το απαράδεκτο που συνέβη κατά την ομιλία του σ. Hatammi (ένας από τους ηγέτες της αραβικής άνοιξης. Πολύ πρόσφατο γεγονός τότε.) όπου τα 4/5 των συνέδρων ήταν όρθιοι και έφευγαν διότι είχε προηγηθεί ομιλία του προέδρου σ.Τσίπρα. Ήταν κάτι που μας γέμισε ντροπή και συγχρόνως έδειξε τη ποιότητα του σώματος.

Όλα τα παραπάνω τα λέμε και για να στοιχειοθετήσουμε όλη τη προετοιμασία που έγινε προκειμένου να γίνει δυνατή η «εξουδετέρωση» διαφορετικών απόψεων (όχι ντε κ’ καλά γραμμής αλλα και σε ελάσσονος σημασίας θέματα).

Ο τρόπος εκλογής της ΚΕ – οι απίστευτες πολώσεις, η σκληρή έσω τασική γραμμή, το ποσοστό σταυρών των ξεχωριστών ψηφοδελτίων- είχαν σαν αποτέλεσμα ένα όργανο που στην ουσία είχε προδιαγράψει τον τρόπο λειτουργίας του. Εννοείται ότι προτάσεις για διαφορετικό τρόπο εκλογής πχ προτάσεις ανένταχτων (Βένιος) απορρίφθηκαν πανηγυρικά. Σ΄αυτό το σημείο πρέπει να πούμε ότι και το αριστερό ρεύμα έχει αντίστοιχη λογική, περιχαρακώνεται, δινει σκληρή σταυροδοσία και γενικά βολεύεται σ΄αυτό το κλίμα μέσα.

Περνάμε στη 2Η φάση. ‘Οπως γνωρίζουμε ο έλεγχος ενός κόμματος ολοκληρώνεται μέσω των μεσαίων οργάνων. Αυτό εξηγείται εύκολα λόγω της σχέσης τους με τις ΟΜ και τη συχνή επαφή μαζί τους – όταν βέβαια λειτουργούν με σχετική επάρκεια. Μετά το συνέδριο έγιναν οι περιφερειακές συνδιασκέψεις όπου είμασταν στο ίδιο έργο θεατές. Στην κυριολεξία , στις περισσότερες ΝΕ δεν πέρασε «κουνούπι» εκτός μηχανισμών. Εδώ αξίζει να σημειώσουμε τις απίστευτες κολοτούμπες κάποιων συνιστωσών και την προωθημένη αριθμητικά σε σχέση με την τασική δύναμή της- κατάληψη θέσεων από την Πλατφόρμα 2000. Την ίδια περίοδο και ενώ έχει προηγηθεί το συνέδριο για τον ΣΥΡΙΖΑ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ, διολισθαίνουμε συνεχώς σε καταστάσεις αποκλεισμού της βάσης.

Σήμερα, πιστεύουμε ότι βρισκόμαστε στη 3Η φάση που είναι η προσπάθεια πλήρους απαξίωσης των ΟΜ . Οι Ο.Μ. δεν τοποθετούνται επί των κεντρικών πολιτικών ζητημάτων του ΣΥΡΙΖΑ. Η άποψη των μελών δεν ζητείται και όταν ζητείται δεν λαμβάνεται υπόψη, δεν αξιολογείται. Έχουν βέβαια υπάρξει και παλαιότερα αντίστοιχα πχ στην απεργία των καθηγητών «απαγορεύσεις» συζητήσεων όταν με σημείωμα του γραμματέα σ.Βίτσα παρότρυνε τα μέλη να περιμένουν την συζήτηση στην ΚΕ και μετά να τοποθετηθούν. Αυτό βέβαια δεν έγινε ποτέ!

Επιφυλάσσουν για τις ΟΜ το ρόλο του χαμάλη του κόμματος. Στις εκλογές αναδείχτηκαν διαφορα ζητήματα (αποκλεισμοί υποψηφιοτήτων, επιβολή από τα πάνω, διαγραφές ή αναστολή ιδιότητας μέλους κλπ). Αυτά δεν είναι ούτε μεμονωμένα ούτε τυχαία. Εχουν προηγηθεί κινήσεις επιβολής στους μηχανικούς, δικηγόρους καθηγητές κλπ. Ακόμα και στα τοπικά ζητήματα από τη διαδικασία που ακολουθήθηκε στις αυτοδιοικητικές εκλογές αποδείχθηκε πως η άποψη των οργανώσεων δεν είναι καθοριστική. Παρ΄όλο που διαμορφώθηκαν πλειοψηφίες στις Ο. Μ. δεν μπορούμε να πούμε ότι πρόκειται για δημοκρατικά ειλημμένες αποφάσεις όταν αυτές είναι αποτέλεσμα στοιχίσεων και κατευθυνόμενων ψήφων. Η έξοδος από την εκλογική μάχη βρίσκει τις οργανώσεις κατακερματισμένες, διαλυμένες σε πολλές περιπτώσεις και τελικά ιδιαίτερα αδύναμες πολιτικά και οργανωτικά για να παρέμβουν στον χώρο ευθύνης τους.

Τελειώνοντας θέλουμε να επισημάνουμε:

Η Κ.Ε. είναι πλέον κοινός τόπος ότι δεν είναι όργανο που βουλεύεται, συνθέτει και αποφασίζει. Άλλωστε κάτι τέτοιο είναι απαγορευτικό μόνο και μόνο από τον αριθμό των μελών της.
Ακόμα και η Πολιτική Γραμματεία παρακάμφθηκε την περίοδο των εκλογών (άραγε μόνο τότε?) και σημαντικές αποφάσεις πάρθηκαν από εξωθεσμικά κέντρα (Σαμπιχά, Τζιώτης, site νέα ελλάδα κλπ) που μόνον κακό έκαναν στην εικόνα του κόμματος.

- Οι τάσεις στον ΣΥΡΙΖΑ δεν λειτουργούν ως ιδεολογικά ρεύματα αλλά ως κόμματα μέσα στο κόμμα, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει καμία ουσιαστική συζήτηση ή σύνθεση παρά μόνο στοιχίσεις και συνδιαλλαγές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της απόλυτα αντιδημοκρατικής λειτουργίας των τάσεων που πνίγουν κάθε φωνή που δεν συντάσσεται απολύτως μαζί τους, αποτελεί η τύποις εκλεγμένη, στην πραγματικότητα διορισμένη από τις δύο τάσεις που είναι κυρίαρχες στον ΣΥΡΙΖΑ, πολιτική γραμματεία του Κόμματος. Ο τρόπος «εκλογής» της, η πρόταση δηλαδή ίσου αριθμού υποψηφίων με τις εκλόγιμες θέσεις απέκλεισε από τα μέλη της Κ.Ε. ακόμα και το δικαίωμα της διαφωνίας έστω και για ένα πρόσωπο.

Οι ομαδοποιήσεις και οι στοιχίσεις διαπερνούν όλη τη ραχοκοκαλιά της Οργανωτικής Δομής του ΣΥΡΙΖΑ και φτάνουν μέχρι τις Ο.Μ όπου κατά κανόνα και στην εκλογή των Συντονιστικών Οργάνων λειτουργούν οι ελεγχόμενες σταυροδοσίες.

Ως λογική συνέχεια, οι Οργανώσεις ακόμα και στα κυρίαρχα ζητήματα του χώρου τους διχάζονται από τις συγκροτημένες απόψεις Πλειοψηφίας-Μειοψηφίας που ενίοτε παραβιάζουν ακόμα και τις καταστατικές αρχές του ΣΥΡΙΖΑ (πχ παρατάξεις με δράση χρόνων στις γειτονιάς που θυσιάστηκαν στο όνομα κεντρικών επιλογών).

Συμπερασματικά, πιστεύουμε ότι η κατάσταση είναι πολύ «άρρωστη» και δημιουργεί σε πολλούς –ές από μας την αίσθηση της αδυναμίας παρέμβασης αλλά και διάθεση αποστράτευσης. Από όσα γνωρίζουμε , δυστυχώς η αλήθεια είναι ότι η πλειοψηφία των μελών, δεν δείχνουν να προβληματίζονται ιδιαίτερα με τα ζητήματα δημοκρατίας μέσα στο κόμμα και μας δίνουν την αίσθηση ότι εμφορούνται απ΄τη λογική της ανάθεσης προς την ηγεσία διότι” αυτοί ξέρουν”!!!

Πιθανότατα ν΄αξίζει να παλέψουμε για:
  • την συνειδητοποίηση του προβλήματος από όσο το δυνατόν μεγαλύτερο αριθμό μελών των Οργανώσεων 
  • την συνειδητοποίηση του αδιέξοδου που δημιουργείται όταν προσβάλλονται οι θεσμοί στο όνομα του «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» 
  • την εφαρμογή ή τη θεσμοθέτηση της αρχής της ανακύκλωσης των στελεχών
  • την διακίνηση των απόψεών μας οριζόντια στο κόμμα

1 σχόλιο :

  1. Ευκολα μπορεί να υπερθεματίσει κανείς αυτα που αναλύθηκαν παραπάνω.Και τα ερωτήματα που μπαίνουν είναι ;
    σε τι διαφέρει η κομματικλη λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ απο τα αστικά αρχηγικά κόματα που τόσο έχουν απαξιωθει στη συνείδηση των προδομένων απο αυτά Ελλήνων ;
    πως θα αξιωθεί της εμπιστοσύνης του κόσμου όταν εύκολα διαπιστώνεται οτι είναι μία απο τα ίδια (σε σχέση με τα αστικά κόματα), άρα ντε φάκτο αναξιόπιστος όπως και αυτά;
    φταίνε μόνο οι μονταζιέρες κλπ των ΜΜΕγια την στασιμότητα την έλειψη δυναμικής του ΣΥΡΙΖΑ και την παράλληλη άνοδο της Χ.Α.που έχει μιά άλλη δομή απο τα αστικά κόμματα ,που μπορεί και πείθει ότι είναι φερέγγυα σε αυτά που λέει;
    τέλος υπάρχει ελπίδα για την ανατροπή αυτής της κατάστασης εντος ΣΥΡΙΖΑ ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Επικοινωνία

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *